کد مطلب:313702 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201
کرامتی از ضریح جدید قمر بنی هاشم دیده شد
حجةالاسلام والمسلمین آیةالله آقای حاج سید عباس كاشانی برای مؤلف كتاب حاضر نقل كردند:
16. وقتی كه ضریح حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را از اصفهان به كربلای امام حسین علیه السلام می آوردند، ما دوازده نفر بودیم كه از طرف مرحوم آیةالله العظمی آقای حكیم «قدس سره» (متوفی 1390 ق) به منظور استقبال از ضریح، از عراق به كرمانشاه
[ صفحه 546]
ایران آمدیم و در خور ذكر است كه، دولت وقت آن زمان هم، هیئتی را جهت بدرقه از تهران تا كرمانشاه همراه ضریح فرستاده بود. در طول راه نیز ضریح مطهر از هر شهری عبور می كرد مردم آنجا مغازه ها را بسته به استقبال می آمدند و قربانی ها می كردند. هیئتهای عزاداری برای زنجیرزنی و سینه زنی مانند پروانه دور ضریح جمع می شدند و اشك می ریختند... و این ماجرا ادامه داشت تا به شهر بعقوبه رسیدیم.
در بعقوبه، بخشی از مردم سنی هستند و بخشی نیز از شیعیان علی بن ابی طالب علیه السلام می باشند. آنجا هم استقبال عجیبی شد. حدود نیمه ی شب بود، بنا شد تمام افرادی كه همراه ضریح هستند تقریبا 2 یا 3 ساعتی در بعقوبه بیتوته نمایند.
مردم بعقوبه از همراهان ضریح مقدس پذیرایی شایانی نمودند و شخصی به نام حاج مراد، كه منزل بزرگی داشت، عده ای از ما را مهمان خویش كرد. او گفت: كار ساختمان این منزل در دو ماه قبل به اتمام رسید. چون باخبر شدم ضریح مقدس حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را از ایران به عراق می آورند، خواستم برای تیمن و تبرك، حاملین و همراهان ضریح مقدس را بیاورم تا این خانه افتتاح بشود. سپس افزود:
- من با اینكه سنی هستم، افتخار می كنم كه شما آقایان منزل مرا مزین و مشرف نموده اید و خانه ی من به نام باعظمت حضرت عباس علیه السلام مشرف گردید.
صبح كه شد از بعقوبه حركت كردیم. استقبال مردم در طول راه از بعقوبه تا بغداد را نمی توانم وصف كنم و زبانم عاجز است (علم الله و كفی). علاوه بر شیعیان، سنی ها، مسیحی ها و حتی یهودی ها را دیدم كه از ضریح مقدس استقبالی باشكوه می كردند و به راستی كه چنین استقبالی حتی در پیشواز یا تشییع اعاظم و بزرگان نیز كم صورت گرفته است.
شخصی از اهل بغداد به من گفت كه چیز عجیبی مشاهده كردم: زنی مسیحی در همسایگی ما بود كه فرزند مریضش را دكترها جواب كرده بودند. وی، روزی كه ضریح مقدس از بغداد عبور می كرد، فرزند خود را به ماشین هایی كه حامل ضریح مطهر بود نزدیك كرده و دست خود را به بدنه ضریح می مالید و به بدن و صورت بچه ی مریض
[ صفحه 547]
می كشید. پس از چند روز، كه پدر آن بچه را دیدم، گفت: فرزند ما به بركت آن ضریح مقدس شفا یافت و اكنون ما خانواده می خواهیم به كربلای معلی شرفیاب شده و از نزدیك قبر مطهر را زیارت كنیم و از حضرتش تقدیر و تشكر نماییم.
جناب كاشانی افزودند: این جانب، خدا را شاهد می گیرم مدت پنجاه سال، كه خاطرات آن را خوب به یاد دارم، در كربلا بودم و در این مدت آن قدر خوارق عادت و كرامات شگفت از آن قبر مطهر مشاهده كرده ام كه اگر همه ی آنها را بخواهم ذكر كنم چند مجلد خواهد شد.
در اینجا توجه شما را به پاره ای از اشعاری كه محبین اهل بیت علیهم السلام در باب ضریح حضرت ابوالفضل علیه السلام (ساخته شده در اصفهان، به دستور مرحوم آیةالله حكیم) سروده اند جلب می كنیم:
16. وقتی كه ضریح حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را از اصفهان به كربلای امام حسین علیه السلام می آوردند، ما دوازده نفر بودیم كه از طرف مرحوم آیةالله العظمی آقای حكیم «قدس سره» (متوفی 1390 ق) به منظور استقبال از ضریح، از عراق به كرمانشاه
[ صفحه 546]
ایران آمدیم و در خور ذكر است كه، دولت وقت آن زمان هم، هیئتی را جهت بدرقه از تهران تا كرمانشاه همراه ضریح فرستاده بود. در طول راه نیز ضریح مطهر از هر شهری عبور می كرد مردم آنجا مغازه ها را بسته به استقبال می آمدند و قربانی ها می كردند. هیئتهای عزاداری برای زنجیرزنی و سینه زنی مانند پروانه دور ضریح جمع می شدند و اشك می ریختند... و این ماجرا ادامه داشت تا به شهر بعقوبه رسیدیم.
در بعقوبه، بخشی از مردم سنی هستند و بخشی نیز از شیعیان علی بن ابی طالب علیه السلام می باشند. آنجا هم استقبال عجیبی شد. حدود نیمه ی شب بود، بنا شد تمام افرادی كه همراه ضریح هستند تقریبا 2 یا 3 ساعتی در بعقوبه بیتوته نمایند.
مردم بعقوبه از همراهان ضریح مقدس پذیرایی شایانی نمودند و شخصی به نام حاج مراد، كه منزل بزرگی داشت، عده ای از ما را مهمان خویش كرد. او گفت: كار ساختمان این منزل در دو ماه قبل به اتمام رسید. چون باخبر شدم ضریح مقدس حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را از ایران به عراق می آورند، خواستم برای تیمن و تبرك، حاملین و همراهان ضریح مقدس را بیاورم تا این خانه افتتاح بشود. سپس افزود:
- من با اینكه سنی هستم، افتخار می كنم كه شما آقایان منزل مرا مزین و مشرف نموده اید و خانه ی من به نام باعظمت حضرت عباس علیه السلام مشرف گردید.
صبح كه شد از بعقوبه حركت كردیم. استقبال مردم در طول راه از بعقوبه تا بغداد را نمی توانم وصف كنم و زبانم عاجز است (علم الله و كفی). علاوه بر شیعیان، سنی ها، مسیحی ها و حتی یهودی ها را دیدم كه از ضریح مقدس استقبالی باشكوه می كردند و به راستی كه چنین استقبالی حتی در پیشواز یا تشییع اعاظم و بزرگان نیز كم صورت گرفته است.
شخصی از اهل بغداد به من گفت كه چیز عجیبی مشاهده كردم: زنی مسیحی در همسایگی ما بود كه فرزند مریضش را دكترها جواب كرده بودند. وی، روزی كه ضریح مقدس از بغداد عبور می كرد، فرزند خود را به ماشین هایی كه حامل ضریح مطهر بود نزدیك كرده و دست خود را به بدنه ضریح می مالید و به بدن و صورت بچه ی مریض
[ صفحه 547]
می كشید. پس از چند روز، كه پدر آن بچه را دیدم، گفت: فرزند ما به بركت آن ضریح مقدس شفا یافت و اكنون ما خانواده می خواهیم به كربلای معلی شرفیاب شده و از نزدیك قبر مطهر را زیارت كنیم و از حضرتش تقدیر و تشكر نماییم.
جناب كاشانی افزودند: این جانب، خدا را شاهد می گیرم مدت پنجاه سال، كه خاطرات آن را خوب به یاد دارم، در كربلا بودم و در این مدت آن قدر خوارق عادت و كرامات شگفت از آن قبر مطهر مشاهده كرده ام كه اگر همه ی آنها را بخواهم ذكر كنم چند مجلد خواهد شد.
در اینجا توجه شما را به پاره ای از اشعاری كه محبین اهل بیت علیهم السلام در باب ضریح حضرت ابوالفضل علیه السلام (ساخته شده در اصفهان، به دستور مرحوم آیةالله حكیم) سروده اند جلب می كنیم: